Dag 1:
We gingen op woensdag 20 september om 07.00 uur eerst gezamenlijk ontbijten bij restaurant Kloppendiek In Zwillbrock. Nadat de deelnemers waren voorzien van eten, drinken en de nodige informatie voor onderweg ging het 1e team om 08.00 uur van start onderweg naar……..? Dat is juist de charme van onze toertocht, de deelnemers weten ’s morgens niet waar ze ’s avonds zullen slapen.
Na ruim 3 uur sturen over de Duitse secundaire wegen (autosnelwegen waren verboden terrein) kwamen de deelnemers aan bij de 1e tussenstop in Detmold bij “Lange Hermann”. Behalve een opdracht om het volgende coördinaat te becijferen, kon men daar genieten van een heerlijk broodje warm vlees. Klaar gemaakt door chefkok’s Oscar en Rudi, maar beschikbaar gesteld door onze sponsor, keurslager en warme bakker Boenders uit Eibergen.
Thuisblijvers konden ons volgen dankzij de ingebouwde track&trace apparatuur van onze sponsor Track24. Ook de deelnemers maakten dankbaar gebruik van deze mogelijkheid om hun “concurrenten” in de gaten te houden. Hoewel het geen snelheidsrit is, zijn er toch altijd onderlinge wedstrijdjes wie het eerst aankomt bij de tussenstops en/of het eindpunt.
Na de lunch ging het verder naar het oosten van Duitsland. In Ilmenau werden de deelnemers verwacht in het Berg- en Jagdhotel Gabelbach. Op het smalle bergweggetje naar het hotel stond echter nog een laatste proef op het programma. Het herkennen van automerken aan de hand van foto’s van auto-emblemen die langs de weg op een A-4tje staan, valt nog niet mee en zeker niet als je niet stil mag gaan staan om de foto’s rustig te bekijken.
Het team dat de opdrachten van vandaag het beste had gedaan was team “Stone City”, zij ging daardoor met de dagprijs strijken. Na een heerlijke maaltijd en een paar drankjes ging men naar bed.
Dag 2:
Fris en fruitig stonden de deelnemers al voor 08.30 uur te trappelen van ongeduld om van start te gaan voor de 2e dagetappe. Was men net gewend aan het invoeren van coördinaten, mochten ze vandaag op zoek naar kerken in de door de organisatie genoemde plaatsen. Aan de hand van een foto van de bewuste kerk moest men op zoek naar de juiste locatie. Aangekomen bij de kerk, volgde een opdracht bij die kerk. Vervolgens weer verder naar de volgende plaats op de lijst. De route voerde steeds verder naar het oosten en zo ging het deelnemersveld van Duitsland door naar Tsjechië. Het uiteindelijke reisdoel was hartje Praag. Op de parkeerplaats in Praag werden we door een druk gebarende Tsjechische man gewezen waar wel en waar we absoluut niet mochten parkeren. Dat de man alleen maar Tsjechisch sprak maakte het niet gemakkelijker om hem te begrijpen. Uiteindelijk had elk team een plekje gevonden.
Vanaf de parkeerplaats was het nog een paar honderd meter lopen naar ons verblijf voor die nacht. Iets heel anders dan het hotel waar we vandaan kwamen, maar daardoor niet minder leuk, namelijk een Botel. Botel Albatros, dobberend op de rivier Vltava (Tsjechisch voor Moldau).
Het voordeel van zo’n hotel, o sorry, botel, dat vlak tegen de oude stad aan ligt, is dat je heel gemakkelijk wandelend de oude stad in kunt. Dat hebben we na het diner dan ook maar gedaan.
Een kijkje bij de Karelsbrug en bij het middeleeuwse astronomische uurwerk konden niet ontbreken. Ook de gezellige kroegjes en clubs kregen de nodige aandacht van verschillende deelnemers en voor een enkeling werd het een kort nachtje.
De winnaars van de dagprijs van de “kerkenroute”, was team Berentsen.
Dag 3:
Op vrijdag 22 september gingen we om 08.30 uur samen op pad naar het plaatsje Terezin (Theresienstadt). Daar hebben we het complex bezocht waar in de 2e wereldoorlog een concentratiekamp was gevestigd in een oud fort. Als je daar hoort, leest en ziet wat een ellende de Joden daar hebben meegemaakt, wordt je wel heel stil.
Voor het vertrek vanaf de parkeerplaats vulde Team Holly’s de tank van hun auto nog even bij vanuit een meegebrachte jerrycan met brandstof. In plaats van benzine bleek er echter mengsmering in de jerrycan te hebben gezeten en dat vond de motor van het kevertje niet fijn. Dikke zwarte rookwolken en een haperende motor waren het gevolg. Team Wantia en team Spoorzoekers schoten te hulp en na ruim een uur sleutelen en spoelen, kon men weer verder.
Via Freiberg en Freyburg kwam de karavaan uiteindelijk aan in het plaatsje Wernigerode in de Harz. Een prachtig hotel (HKK hotel) midden in het stadje met een enorme feesttent vanwege het bierfest op kruipafstand. Wat wil je nog meer.
Het team dat vandaag de opdrachten het beste had uitgevoerd, was team De Nachtbrakers!
Dag 4:
Zaterdag 23 september gingen we op pad voor een relatief korte dagetappe. Vanaf het hotel ging het eerst naar het plaatsje Hötensleben naar het Grenzdenkmal. Hier bij de voormalige grens tussen Oost- en West-Duitsland is een deel van het IJzerengordijn nog intact. Daardoor kun je goed bekijken welke maatregelen men destijds in de DDR nam om te voorkomen dat inwoners vanuit Oost Duitsland naar West Duitsland konden vluchten.
Vanaf het Grenzdenkmal ging de route verder naar Wolfsburg om daar een bezoek te brengen aan Autostadt. Voor de autoliefhebber een waar paradijsje, maar ook architectonisch is het complex het bezoeken meer dan waard. Elk merk van de Volkswagengroep heeft op het terrein een eigen gebouw waar de nieuwste en meest bijzondere modellen tentoon worden gesteld. Om alles te zien ben je daar al gauw een uurtje of 3 onder de pannen. Daarom kregen de deelnemers tot uiterlijk 15.00 uur de tijd om rond te kijken.
Vervolgens moest en naar het pretpark Harzdrenalin Megazipline nabij Elbingerode. Een mega hangbrug en een kabelbaan, waaraan men hangend naar de andere kant van het dal kon vliegen. Echt iets voor de waaghalzen onder ons.
Het team dat vandaag de meeste punten had behaald met de opdrachten was team Koen & Dorien.
De dagklassementen bij elkaar opgeteld met daarbij de punten die men kon behalen bij de 5 weekopdrachten, bracht een uiteindelijke eindwinnaar. De eindwinnaar van de zomereditie 2017 van Rondumdekarke is……..tromgeroffel……..: Team Wantia.
Dag 5:
Deze laatste dag stond in het teken van de terugreis naar Nederland. Voordat we echter weer in Nederland waren had de organisatie nog een laatste activiteit in petto. Op het terrein van Fürsten Forest in het plaatsje Fürstenau kregen de deelnemers nog de kans om hun driveskills te tonen bij een partijtje Karten.
Hier was geen prijs mee te winnen, alleen eeuwige roem. Met die roem ging Frank Spoor van team De Spoorzoekers strijken.
Na een kort woord van onze voorzitter en het maken van een groepsfoto’s konden de deelnemers op eigen gelegenheid hun weg vervolgen.
De hele week stond in het teken van “vermijdt de snelweg” en als je dan na afloop naar huis rijdt en toch weer de snelweg pakt, weet je weer waarom je de snelweg moeten mijden, namelijk “file”.
Eindstand:
- Team Wantia 312 punten
- Team Hoopvol 287
- Team Berghuizerbad.nl 276
- Team Koen & Dorien 261
- Team Stone City 258
- Team Holly’s 248
- Team De Zandkorrels 247
- Team En nu een biertje! 238
- Team ff een paar klantjes helpen 236
- Team Nachtbrakers! 229
- Team De Diva’s 210
- Team Berentsen 209
- Team Spoorzoekers 182
- Team List & Bedrog 178
- Team Sloetjes 175